ภายในมีฐานชุกชีเขียงขนาดใหญ่ประดิษฐาน พระประธาน ปูนปั้น ปางมารวิชัย และมีอัครสาวกทั้ง ๒ ข้างลักษณะคล้ายคนจริงตามแบบพระพุทธรูปที่นิยมสร้างในสมัยรัชกาลที่๕
เป็นฝีมือช่างท้องถิ่น กลุ่มพระเจดีย์ลาย ตั้งเรียงเป็น ๒ แถว แถวละ ๒ องค์ ด้านหน้า
อุโบสถ์ ด้านทิศตะวันออกเป็นเจดีย์ฐานสี่เหลี่ยมทรงระฆัง ด้านทิศตะวันตกเป็นเจดีย์
ฐาน ๘ เหลี่ยมและเจดีย์ทรงปราสาทยอดระฆัง กำแพงแก้วก่ออิฐถือปูนมีช่องประตูด้านหน้าและด้านหลังด้านละ ๑ ช่อง ซุ้มประตูด้านหย้าทำเป็นกรอบรูป ๓ เหลี่ยมหน้าจั่ว ตกแต่งขอบด้วยแถบเส้นตรงและซ้อนชั้นหลังคา ซึ่งเป็นศิลปะแบบยุโรปสิ่งก่อสร้างเหล่านี้เป็นงาน
ผสมผสานของงานศิลปกรรมแบบไทย จีน ยุโรป สะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบสังคมไทยสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ที่ยังมีอิทธพลของชาวจีนสืบเนื่องมาตั้งแต่รัชกาลที่ ๓ และชาวตะวันตกเริ่มเข้ามามีบทบาทในสมัยรัชกาลที่ ๔